Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
irinli — sif. İrini olan, irin yığılmış, irin axan. İrinli yara. İrinli çiban … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irinli — sf. İrin toplamış, cerahatli … Çağatay Osmanlı Sözlük
mütəqəyyeh — ə. irinli (yara haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cerahatli — sf. İrin toplamış, irinli Sarı, cerahatli bir suyun kafamdan aktığını duyuyorum. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
çiçek — is., ği, bit. b. 1) Bir bitkinin, üreme organlarını taşıyan çoğu güzel kokulu, renkli bölümü 2) bit. b. Çiçek açan kır veya bahçe bitkisi Evin ufak çiçekler ve bitkilerle süslü bahçesine çıktım. R. H. Karay 3) mec. Davranışları hafif, toplum… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kan çıbanı — is., tıp Kıl kökünden başlayarak deri altı dokusunu saran ve deride şişkinlikle beliren irinli kabartı … Çağatay Osmanlı Sözlük
bəlğəm — is. <ər.> Ciyərdən, yaxud nəfəs yollarından gələn qatı selikli, yaxud irinli ifrazat; hayqırıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çiban — is. tib. Dərinin tük kisəciyinin və piy vəzisinin irinli iltihabı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ekzema — <yun.> tib. İrinli səpkilər, suluqlar şəklində təzahür edən dəri xəstəliyi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ifrazat — is. <ər. «ifraz» söz. cəmi> fiziol. Bədənin ifraz etdiyi maddələr. İrinli ifrazat. // Nəcis. . . İnsanın və heyvanın bədənindən bayıra çıxan şeylərdə (ifrazatda) həmişə mikroblar vardır. N. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iprit — <Belçikada İprit şəhərinin adından> kim. Xardal qoxuyan zəhərli qaz; dəridə irinli yara əmələ gətirən və orqanizmi bütünlüklə zəhərləyən davamlı zəhərləyici maddələrdən biri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
